Хару і Мідоры

Мідоры дрэнна адносіцца да людзей, і ў 31 год ёй здаецца, што ёй няма месца ў жыцці.
Аднойчы яна прысутнічае на пахаванні блізкага сябра яе з малодшай школы Цугумі. Не можа забыцца пра яе, у яе ёсць бачанне маладога сябра, якога яна ведала, які стаіць над ёй - толькі гэта не дзяўчына, якую яна калісьці ведала, а яе дачка Харуко.

Гэта гісторыя адносін паміж жанчынай без месца і дзіцём без маці.